Charlemagne Palestine bespeelt zijn Bösendorfer Imperial concertpiano, het muzikale hart van zijn tentoonstelling GesammttkkunnsttMeshuggahhLaandtttt.

Palestine verwierf erkenning in de jaren zestig met zijn experimentele composities en performances. Hij werd al snel een flamboyante verschijning in de creatieve kringen van New York en werkte samen met choreograaf Simone Forti, kunstenaars Tony Conrad en Richard Serra, en voerde performances uit met avant-garde kunstenaar La Monte Young en componisten Terry Riley, Philip Glass, en Steve Reich. Ondanks de kunsthistorische consensus over dat tijdperk en zijn tijdgenoten heeft Palestine zich altijd verzet tegen de term minimalisme en omschrijft zichzelf liever als “maximalist”.