Witte de With Publishers is zeer verheugd om terug te keren naar de Friends with Books Berlin Art Book Fair en New York Art Book Fair van 22 tot en met 24 september 2017.

Onder de nieuw verschenen titels die we dit jaar presenteren zijn: WERE IT AS IF. Beyond An Institution That Is, uitgegeven met kunstenaars Bik Van der Pol en met bijdragen van Defne Ayas, Bik Van der Pol, Manuel Borja-Villel, Marianna Hovhannisyan, Brian Kuan Wood, Doreen Mende, Peter Osborne, Elizabeth A. Povinelli, Samuel Saelemakers, Terry Smith en Ana Teixeira Pinto, waarbij fragmenten steeds aanknopingspunten zijn voor het ontrafelen van de methodologieën van het hedendaagse; WdW Review. Arts, Culture, and Journalism in Revolt, Vol. 1 (2013-2016), een bloemlezing van de ideeën en reflecties die zijn gepubliceerd op Witte de Withs online platform WdW Review, sinds de oprichting hiervan in 2013 en het kunstenaarsboek The Music of Ramón Raquello and his Orchestra & Other Stories van kunstenaar Eric Baudelaire, dat onderzoek, beelden en teksten samenvoegt die het werkproces van de in Parijs gevestigde kunstenaar hebben beïnvloed.

Tijdens de New York Art Book Fair 2017 deelt Witte de With de stand met Casco-Office for Art, Design and Theory, Utrecht. Verder organiseren we een presentatie van onze laatste publicatie WERE IT AS IF. Beyond An Institution That Is als onderdeel van het beursprogramma The Classroom:

The Classroom

Zondag 24 september 2017, 12:00-13:00 uur

Kunstenaars Bik Van der Pol bespreken hun laatste Witte de With publicatie WERE IT AS IF. Beyond An Institution That Is. Het boek volgt op hun tentoonstelling WERE IT AS IF bij Witte de With Center for Contemporary Art en bevat bijdragen van onder meer Manuel Borja-Villel, Marianna Hovhannisyan, Brian Kuan Wood, Doreen Mende, Peter Osborne, Elizabeth A. Povinelli, Terry Smith en Ana Teixeira Pinto, waarbij fragmenten steeds aanknopingspunten zijn voor het ontrafelen van de methodologieën van het hedendaagse. Wat betekent het om een ​​'collectie sporen' van een instituut voor hedendaagse kunst te vormen? Kan het opvoeren van een geschiedenis in tentoonstellingsfragmenten worden gezien als een daad van verzet tegen de taak van het voortdurend blijven verzamelen?